Meditasyon farkındalığı geliştirir, ancak bu farkındalığın dışa dönük olacağı anlamına gelmez. Zihnin doğal eğilimi dünyadaki nesnelere yönelmek olabilir. Bu da bir nevi farkındalık olarak düşünülebilir, ancak bu tarz bir farkındalık boşa harcanan ve inceliksiz bir farkındalıktır.

Meditasyon okulları farkındalığı farklı bir şekilde kullanır. Meditasyon, öğrenciye zihnini tek bir noktaya odaklamayı ve içedönük hale getirmeyi öğretir. Tüm insanlar, belli bir dereceye kadar çevrelerinin ve kendileriyle ilgili olan şeylerin farkındadır. Bu insan bilincinin en bulanık ve en yüzeysel halidir. Farkındalık dediğimizde, bahsettiğimiz şey bu tür bir farkındalık değildir.  İnsan bilinci, bilinç merkezinden çeşitli seviyeler boyunca akar ve sistematik bir şekilde o bilinç kaynağına geri dönmek meditasyonun esas amacıdır.

Zihin, kendini dünyanın nesneleri ile özdeşleştirme eğilimindedir. Ve bulanık durumda kaldığı sürece, içsel durumlarının farkına varamaz. Ancak meditatif disiplin sayesinde zihin daha suptil, daha incelikli seviyelerden geçerek içe doğru seyahat etmeye başlar. Kişi mükemmel bir dinginlik ve sükûnet durumuna eriştiğinde zihnin ötesindeki şey kendini gösterir. Aslında meditasyonda hiçbir şey elde edilmez. Bir meditasyoncu sakin ve dingin bir zihin aracılığıyla hakikatin çıkmasına izin verir. Zihnin dinginliği önemli bir faktördür, ama daha da önemlisi nefes farkındalığıdır. Meditasyon pratiğindeki ilk adım sabit, rahat ve kolay bir duruştur. İkinci adım sakin, dingin bir şekilde nefes almaktır. Üçüncü adım sakin ve istikrarlı bir zihindir; varlığının daha derin seviyelerini deneyimlemenin tek yolu budur. Dördüncü adım, uyanık haldeyken kullanılan bilinçli zihnin kontrolüdür; bu kontrol kişiyi dinamik ve yaratıcı kılabilir. Beşinci adımda otonom sistemle birlikte hafıza da dahil olmak üzere bilinçdışının büyük bir bölümü, bilinçli zihnin kontrolü altına alınır. Altıncı adımda zihin zaman, mekân ve nedensellik tarafından şartlandırıldığının farkına varır. Uzun süreli, kesintisiz konsantrasyon ve düzenli meditasyon uygulamasıyla zihin, sonsuzluğun önemli bir parçası olan şimdinin farkında kalması için eğitilebilir. Bu adım neşe, mutluluk, huzur ve bilgeliğin elde edildiği yedinci adımdır.

Zihnin nasıl çalıştığını yoğun bir şekilde gözlemleyip analiz ettikten sonra zihnin ya geçmiş deneyimleri tekrar tekrar hatırlayarak ya da gelecek deneyimleri hayal ederek kendisini koşullama alışkanlığı olduğunu fark ederiz. Meditasyon dışında zihnin, şimdinin farkına varmasına yardımcı olacak başka hiçbir teknik yoktur. Meditasyon, zihnin amaçsızca dolaşmasına izin verme yöntemi değildir. Aynı şekilde birdenbire ortaya çıkan bir şey de değildir. Bazı tembel ve kafası karışık insanların düşündüğü gibi anlık bir yöntem değildir. Bedeni, nefesi ve zihni eğitmek için bilinçli bir çabadır. Meditasyon sistematik bir şekilde pratik edilmelidir. Gelişigüzel bir şekilde meditasyon yaparak birkaç vizyon görmek ve bazı alışılmadık deneyimler yaşamak elbette mümkündür. Fakat bu tür yöntemlerle beklenen meyveleri elde etmek mümkün değildir. Ancak, bir öğrenci sistematik bir şekilde pratik yaparsa, en yüksek mutluluk halini fark etmesi çok zaman almayacaktır.

 

Yazan      : Swami Rama
Çeviren   : Şükran Karaduman
Kaynakça: https://www.ahymsin.org/meditative-discipline/

 

 

Twitter